Motorpech

Juni 2013

 

Motorpech

 

We zeilen lekker langzaam voor de wind langs de kust van het Griekse eiland Meganisi. Er is weinig wind en we komen nog maar net vooruit. In de verte komt een bijboot met buitenboordmotor aan geracet. Hij is zo te zien op weg naar de thuisbasis van zijn flottielje, onderdelen halen of zo. We zeggen nog tegen elkaar: ‘Goh, die is ver van huis met zo’n klein bootje.’ Enthousiast speert hij ons voorbij. Dan kucht en sputtert de buitenboordmotor. Na een laatste hik stopt hij er helemaal mee. Er wordt verwoed aan het startkoord getrokken, maar dat mag niet baten.

‘Ik denk dat onze plannen voor vandaag wijzigen,’ zeg ik tegen Frank.

‘Is de benzine op?’ vragen we hem.

Nee, dat is niet het geval. Na wat vragen, komt Frank tot de conclusie dat er vuil in de carburateur zit en dat er dus gesleuteld moet worden. Dat gaat niet zomaar midden op het water. We bieden een sleepje aan. We gaan langzaam, maar wíj gaan tenminste nog vooruit. Het sleepje wordt niet geaccepteerd. Alles is in orde. Hij zal de motor heus wel aan de praat krijgen en anders pikt het moederschip van de flottielje hem straks wel op.

Langzaam varen we verder. We zien hem de motorkap openen en nog maar eens aan het startkoord rukken.

‘Weet je het zeker?’ roept Frank nog maar eens.

Ja, hij weet het zeker en nee, hij wil echt niet gesleept worden. Dat is zijn eer te na. In de bijna windstilte drijft hij zelfs sneller vooruit dan wij zeilen. Maar ja, wij gaan tenminste wel de goede kant op. Enigszins in twijfel zien we hem steeds kleiner worden op deze grote plas water. Kunnen we hem wel zomaar alleen aan zijn lot over laten?

Dan komt om de hoek van het eiland het moederschip van de flottielje opdoemen, met in haar kielzog als kleine eendjes de rest van de flottieljeschepen. Gelukkig, hij is gered.

In de verte horen we gelach vanaf het moederschip. Wordt hij uitgelachen, of zijn het toch de meeuwen die we horen?